ಬರಡಾದ ನೆಲದಲ್ಲಿ , ಚುಕ್ಕಿ ನಕ್ಷತ್ರದಂತೆ ಮಿನುಗಿದಾಗ , ಸಂಬ್ರಮ ಹುಟ್ಟಿತು .
ಗರಗಸದ ಸಿಹಿ ತಿನ್ನಲಾಗದೆ , ಸಂಬ್ರಮ ಸತ್ತಿತು .
ಉಡದ ಬಟ್ಟೆ ಉಟ್ಟಾಗ ಸಂಬ್ರಮ ತನ್ನ ನವಿಲು ಗರಿಯನ್ನು ಹರಡಿ ಹುಟ್ಟಿತು ,
ಕತ್ತಲೆಯ ಒಡನಾಟ ತಾಳಲಾರದೆ , ಸಂಬ್ರಮ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಸತ್ತಿತ್ತು .
ಪ್ರೇಮವೇ ಹೃದಯ ಎಂದಾಗ ಸಂಬ್ರಮ ನಾನು ಏನು ಎಂಬುದನ್ನು ಮರೆತು ಸಂಬ್ರಮ ಹುಟ್ಟಿತು
ಪ್ರೇಮ ಸತ್ತಾಗ , ಸಂಬ್ರಮ ತಾನುಟ್ಟ ನಂಬಿಕೆಯ ಬಿಸಿ ಅಪ್ಪುಗೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು,
ಸಂಬ್ರಮ ತನ್ನ ಕೊನೆ ಉಸಿರು ಎಳೆಯಿತು.....
ಸಂಬ್ರಮ ಸತ್ತಾಗ ..
No comments:
Post a Comment